W raporcie omówiony został wpływ podziału przestrzennego statków typu ro-pax na wielkość wskaźnika podziału grodziowego. Obejmuje on pojedyncze i podwójne burty powyżej pokładu samochodowego oraz ponton wypornościowy stałej wysokości, lub jego brak pod pokładem samochodowym. Podwójne burty powyżej pokładu samochodowego mają szerokość b = 0,1B, natomiast poniżej - szerokość b = 0,2B. Podwójne dno, gdy nie jest zalane, pogarsza stateczność w stanie uszkodzonym, dlatego obliczenia wykonano wyłącznie dla uszkodzenia rozciągającego się powyżej dna podwójnego. Pokład samochodowy powinien być ażurowy, przepuszczalny dla wody i powietrza. W przeciwnym wypadku, statek może się wywrócić już w początkowej fazie zalewania wnętrza. Podwójne burty i podwójny pokład samochodowy mają za zadanie poprawić osiągany wskaźnik podziału grodziowego.
W artykule [1] przedyskutowano wpływ podziału przestrzennego statku na stateczność w stanie awaryjnym. Promy starego typu miały podział przestrzenny podobnie, jak narysunku 1, charakteryzujący się tym, że przestrzeń poniżej pokładu samochodowego była gęsto podzielona grodziami poprzecznymi. Większość przedziałów była pusta, nie używana do przewozu jakiegokolwiek ładunku. Nie było podwójnych burt powyżej pokładu samochodowego. Taki typ podziału grodziowego był powszechnie stosowany do końca lat dziewięćdziesiątych.
Obecnie, przestrzeń poniżej pokładu samochodowego jest często przeznaczona do przewozu ładunku typu ro-ro w postaci długiej ładowni (Long Lower Hold - LLH), rozciągającej się na około połowie długości promu. Poniżej pokładu samochodowego są podwójne burty podzielone grodziami poprzecznymi, zwykle sięgającymi pokładu samochodowego. Nie ma grodzi poprzecznych w przestrzeni ładunkowej. Dla poprawienia bezpieczeństwa podwójne burty powinny rozciągać się powyżej pokładu samochodowego - patrz [2, 3].
Analiza zawarta w raporcie została wykonana używając za punkt wyjściowy zmodyfikowany na potrzeby obliczeń prom zbudowany w roku 1990, jeszcze używany.
Statek spełnia wymagania rezolucji IMO A.265 [4], poprzednika obecnej zharmonizowanej Konwencji SOLAS [5]. Powyższa Rezolucja nie wymaga rezerwowej wyporności powyżej pokładu samochodowego. W przypadku istnienia LLH pod pokładem samochodowym, szerokość podwójnych burt pod pokładem samochodowym powinna być równa b = 0.2B, natomiast wysokość dna podwójnego powinna wynosić co najmniej hb = 0,1B. Trzeba zaznaczyć, że podwyższona wysokość dna podwójnego jest szkodliwa dla stateczności statku w stanie awaryjnym [1]. Ze względu na bezpieczeństwo po uszkodzeniu dno podwójne powinno być położone najniżej, jak to możliwe. Minimalna wysokość dna statku badanego, zgodnie z Przepisami PRS wynosi
HB = 1.025 m.